kesinlikle; sürekli olarak yeni yeni lüksler edinmek.
insan ihtiyaçlarını giderdikçe lükslere yönelir. daha sonra edindiği lüksleri alışkanlık haline getirmeye başlar. kendisini de sanki o lüksler olmadan yapamazmış gibi yaşamaya şartlandırır.
(bkz: olmasa da olur denilen şeylerin zamanla olmazsa olmaz seviyesine erişmesi)
ne zaman ki giderek sıradanlaştırdığı o lüksler, irtifa kaybeder ve zamanla temel ihtiyaçlar seviyesine yakın bir rotada seyir etmeye başlar, işte o zaman insan, taze lükslere yönelmek için keşfe çıkar. ve bir döngüye girmiş bulunur..
(bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)
emsal; yaz tatili yapmak ihtiyaç değil, lükstür. fakat bugün çoğu insana göre tatil yapmak sıradan bir ihtiyaçtan farksızdır.
eskiden sadece tatil yapmak lüks olarak insanı tatmin ederken, şimdi ihtiyaç olarak görülen tatil insanı lüks anlamda tatmin etmiyor. aynı sebepten ötürü çoğu insan, tatil içinde çeşitli lüks aktiviteler yapmaya çalışıyor. ki lüks tüketimi yapıp kendilerini tatmin etsinler..
(bkz: bir sene boyunca sistemden kazanılan parayı bir tatilde sisteme iade etmek)
not: tatil/maaş = sus payı.